Η τσουτσού του κόκορα.

Μην στραβώνεις το στόμα σου μωρή "τσουτσού του κόκορα"....
Τα πράγματα είναι απλά:
*Οι Τούρκοι, στην "τούρλα του Σαββάτου" βγάζουν στο Αιγαίο το "Τσεσμέ" να ερευνήσει για υδρογονάθρακες.
*Τα βόρεια σύνορα της χώρας κλείνουν κατόπιν απαιτήσεως των δανειστών και οι μετανάστες θα περιφέρονται, εγκλωβισμένοι, ανά την επικράτεια.
*Οσονούπω, τα πλοία της Συμμαχίας έρχονται για ν' αναλάβουν τη διαχείριση των θαλάσσιων συνόρων της χώρας στο Αιγαίο.
*Οι ευρωπαίοι έθεσαν τελεσίγραφο τρείς μήνες, για να τελειώνετε με το προσφυγικό και τα κέντρα υποδοχής προσφύγων, που τα κατασκευάζουν δικά σας λαμόγια και κονομάνε.
* Η αξιολόγηση θ' αργήσει και θα στεγνώσεις από ρευστό και δεν θάχεις χρήμα ούτε τους συνταξιούχους να καλμάρεις.
*Οι βουλευτές σου χθες, φύγανε από την πίσω πόρτα της Βουλής και σήμερα οι αγρότες, όπου τους βρίσκουν στην επαρχία τους εγκλωβίζουν και δεν τους αφήνουν να γυρίσουν πίσω.
Δεν το βλέπεις? Απολύθηκες παλιομαλάκα
Στο ταμείο για την αποζημίωση και τον πούλο και μην μας αφήσεις κανέναν κλόουν από το τσίρκο αμανάτι!

Μαθητευόμενοι μάγοι

"«Παραβίαση του Συντάγματος, παραβίαση των αξιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παραβίαση της ευρωπαϊκής σύμβασης δικαιωμάτων του ανθρώπου, παραβίαση μάταιη διότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτε...» Από την εντυπωσιακή παρέμβαση του Ευάγγελου Βενιζέλου για την τροπολογία περί τηλεοπτικών αδειών, συγκρατώ αυτό το τελευταίο: «Δεν πρόκειται να γίνει τίποτε». Διότι όταν δοθούν οι άδειες και όσοι τις πάρουν ανέβουν στα δένδρα για να ελεγχθούν, τότε, όπως λέει και η παροιμία, θα φανούν τα οπίσθιά τους. «Οσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού...» Το συγκρατώ για να μοιραστώ μαζί σας το «ολίγον φως και μακρινό» που λέει κι ο ποιητής στο «μαύρο σκότος» του καιρού.

Οντως, όσο στη χώρα ισχύουν οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όσο υπόκειται στην ευρωπαϊκή σύμβαση δικαιωμάτων του ανθρώπου, οι μαθητευόμενοι μάγοι του ολοκληρωτισμού θα σπάνε τα μούτρα τους. Ευτυχώς δεν είμαστε μόνοι. Και δεν χρειάζεται να ξέρεις τόσο καλά τη σύγχρονη ιστορία για να ξέρεις πως, όποτε οι Ελληνες αισθάνθηκαν μόνοι, βυθίστηκαν στο συγγενές χάος της συνύπαρξής τους. Ηδη από τα χρόνια της Επανάστασης. Ας μη γελιόμαστε: ακόμη και σήμερα, με όλα όσα έχουν γίνει, η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι το μόνο αντιβιοτικό που μπορεί να αντιμετωπίσει τον ιό της ελληνικής κακοτροπίας, που την είπαμε ιδιαιτερότητα για να μην τη χάσουμε."

ΠΗΓΗ:  http://www.kathimerini.gr/…/ep…/politikh/ma8hteyomenoi-magoi

Ο γιός της Γιάννας και η πτώση του Τσίπρα

Από την Ιόλη Πιερίδη.


Όσοι απορούν γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα εξακολουθεί ακόμη να στέκεται όρθια, χθες πήραν την απάντηση τους: Aμερικανοί και Ισραήλ στηρίζουν με χίλια τον Αλέξη.
Αρκούσε η επίσκεψη του Τζον Κέρι στην Αθήνα, για να εξαφανιστεί μονομιάς το σενάριο εξόδου της Ελλάδας από τη Σένγκεν.

Ως πότε όμως Αμερικανοί και Ισραήλ θα στηρίζουν μια κυβέρνηση άσχετων και θεοπάλαβων -ανάμεσά τους πολλοί εκατομμυριούχοι φοροφυγάδες, όπως διαπιστώνουμε έκπληκτοι από τα περιουσιακά στοιχεία (δηλωμένα και αδήλωτα) των υπουργών;
Και γιατί Αμερικανοί και Ισραήλ δείχνουν τόση μεγαλοψυχία απέναντι στους εγχώριους τσαρλατάνους;

Η λύση στο μυστήριο είναι απλή. ΟΙ ΗΠΑ επιχειρούν να βάλουν τέλος στη γερμανική κυριαρχία στην Ελλάδα.
Σε όλη τη διάρκεια τις μεταπολίτευσης οι Αμερικανοί και Άγγλοι μετρούσαν θύματα στη χώρα μας από την εγχώρια (;) τρομοκρατία, ενώ ο αντιαμερικανισμός ήταν στο φουλ.
Στην αντίπερα όχθη οι αχυράνθρωποι και πράκτορες των Γερμανών κυριαρχούσαν στις επιχειρήσεις, την πολιτική, τα ΜΜΕ, ενώ εταιρείες γερμανικών συμφερόντων έπαιρναν όλες τις δουλειές.

Το πρώτο χτύπημα στα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα ήρθε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρη στη Γιάννα Αγγελοπούλου.
Οπως θυμάστε ο Κώστας Σημίτης έβγαζε σπυράκια στην ιδέα των Ολυμπιακών, ενώ είχε παρατήσει τη Γιάννα να προσπαθεί μόνη της να ρίξει μπετά για τις εγκαταστάσεις.

Ενόψει των Ολυμπιακών εξαρθρώθηκε η 17 ΝΟΕΜΒΡΗ.
Στην συνέχεια, μετά από αφόρητες πιέσεις που ασκούσαν οι ίδιοι, μπήκε και ο Ακης φυλακή.
Η εκλογή του ΓΑΠ θα ήταν καταλυτική για τη μεγάλη επιστροφή των Αμερικανών στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου έβαλε το ΔΝΤ στην καρδιά της γερμανικής Ευρώπης με το πρώτο Μνημόνιο.

Μόνο οι μυημένοι θα μπορούσαν να φανταστούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας που διαδήλωνε με την μαντήλα του Αραφάτ στο λαιμό εναντίον των ΗΠΑ, θα γινόταν λίγα χρόνια αργότερα, ο εκλεκτός τους.
Ακόμη και τα μυστικά των ρωσικών S-300 καρφώσαμε στο Ισραήλ.
Κι αυτή τη φορά, η Γιάννα Αγγελοπούλου ήταν εκείνη που θα είχε το καταλυτικό ρόλο.
Η Γιάννα θα πρέπει να είναι πρόσωπο λατρείας για την αμερικανική διπλωματία.

Οι Αμερικανοί στηρίζουν τον Τσίπρα με κάθε τρόπο. Και έχουν τον τρόπο τους.
Οταν η Μέρκελ επιχείρησε να πετάξει το ΔΝΤ έξω από το σχήμα των δανειστών, οι Αμερικανοί της προκάλεσαν ζημία 50 δις ευρώ, αποκαλύπτοντας το λογισμικό της VW.
Hταν ένα γερό μάθημα στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το διάστημα βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα πολιτικό πρόσωπο, η οικογένεια του οποίου εφοδίαζε το γερμανικό στρατό κατοχής με τρόφιμα και καύσιμα.
Οι Αμερικανοί γνωρίζουν την ιστορία και δεν ξεχνούν.

Ως πότε οι Αμερικανοί θα στηρίζουν τον Τσίπρα;
Ως τη στιγμή που ο γιος της Γιάννας θα θελήσει να εμπλακεί ο ίδιος στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.

Βαθιά πολιτικοποιημένος και με ανατρεπτική ματιά ετοιμάζεται να μπει στον πολιτικό στίβο της χώρας και όλο αυτό το διάστημα η Γιάννα προετοιμάζει το έδαφος.
Φυσικά ο γιος της Αγγελοπούλου δεν θα μπει στην πολιτική σαν δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως ο Έλληνας Κέννεντυ.
Μεθοδικά και σε συνεργασία με τους Κλίντον ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου ετοιμάζουν το κόμμα στο οποίο εκείνη θα είναι Πρόεδρος και ο γιος της Παναγιώτης αρχηγός.

Όσο αφορά την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το άρθρο του νεαρού Αγγελόπουλου στην Athens Voice με τίτλο Η εποχή των Τεράτων και το οποίο είχε προκαλέσει σάλο:
...Για τη συνέχιση του αγώνα είναι επιτακτική ανάγκη η δηµιουργία ενός ηγεµονικού πολιτικού µετώπου, µιας κρίσιµης µάζας κοµµάτων, συνελεύσεων, σωµατείων και πολιτών, που θα παλέψει για την πολιτική-κοινωνική χειραφέτηση και θα εκπονήσει ένα µεταβατικό πρόγραµµα εκτάκτου ανάγκης για την υπεράσπιση των λαϊκών συµφερόντων. 
Βασικοί άξονες πρέπει να είναι η στάση πληρωµών και η διαγραφή του χρέους σε ρήξη µε την Ε.Ε., η αναδιανοµή του εισοδήµατος εις βάρος του κεφαλαίου και υπέρ της µισθωτής εργασίας, η υπεράσπιση του δηµόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών (υγεία, παιδεία), η εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών επιχειρήσεων και η χάραξη βιοµηχανικής πολιτικής µε στόχο την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανακούφιση των εργαζοµένων, η θέσπιση αποκεντρωµένων αµεσοδηµοκρατικών θεσµών και η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας.
Η βίαιη έκρηξη οργής της φτωχής και αποκλεισµένης νεολαίας της Αγγλίας και οι επερχόµενες κοινωνικές συγκρούσεις προοιωνίζουν το ευρωπαϊκό φθινόπωρο θερµό, και καθιστούν επίκαιρα τα λόγια του Αντόνιο Γκράµσι: «Ο παλιός κόσµος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούµε στην εποχή των τεράτων»...

Κατήφορου και διεθνούς απαξίωσης συνέχεια…

Του Σωτήρη Δημόπουλου*

Η κατάσταση της χώρας περιέρχεται πλέον σε μια δραματική φάση. Και δεν είναι μόνον το εσωτερικό αδιέξοδο, το οποίο αποτυπώθηκε σ’ αυτήν την καταθλιπτική φωτογραφία του πρόσφατου συμβουλίου των «αρχηγών». Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι η θέση της Ελλάδας στο διεθνές σύστημα. Εκεί ο κατήφορος δείχνει να μην έχει τέρμα. Μετά την εικόνα του χρεοκοπημένου «ζήτουλα», τώρα εμπεδώνεται και αυτή της χώρας-μαύρης τρύπας των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης.

Ο φράχτης που ύψωσαν τα Σκόπια -αύριο ίσως και η Βουλγαρία- οι λοιδορίες της Ουγγαρίας, οι παραινέσεις από τη Σλοβακία για αποβολή της Ελλάδας από τη συνθήκη Σένγκεν, η απαξίωση από τα υπόλοιπα κεντροευρωπαϊκά και βαλκανικά κράτη, των οποίων οι κάτοικοι μέχρι και από πριν λίγα χρόνια είχαν ως όνειρο την κάθοδο στη χώρα μας, η συμπεριφορά του Βερολίνου που μας αντιμετωπίζει ως οικόπεδο στο άθλιο παζάρι της με την Τουρκία, η ποδοπάτηση από το ιερατείο των Βρυξελλών των ενστάσεων της Κύπρου στην ενταξιακή πορεία της Άγκυρας∙ αυτή είναι η «αλήθεια» του Ελληνισμού σήμερα. Αλήθεια σκληρή, ίσως άδικη, αλλά η μόνη ισχύουσα.

Τα όσα, ειδικότερα, συνέβησαν στη Σύνοδο Ε.Ε.-Τουρκίας κατέδειξαν με τον πιο επίσημο τρόπο τον υποβιβασμό της Ελλάδας στα όρια ενός σχεδόν ανυπόληπτου κράτους. Κι αυτήν την υποβάθμιση φρόντισε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας να την επιβεβαιώσει με το φιάσκο των tweets. Έχει καταστεί προφανές ότι η κυβερνητική παραλυσία, εκκωφαντική από την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος, λόγω της εξοργιστικής ανεπάρκειας και της έλλειψης επαφής με την εν γένει πραγματικότητα, γίνεται ανεκτή, εκτός των ξένων και εξωθεσμικών κέντρων, και εκ της καθολικής καταρρεύσεως του πολιτικού συστήματος και της απουσίας αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε εντεινόμενη αποσύνθεση

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν αφορά μόνον στα πρόσωπα και στις ηγεσίες. Είναι πολύ βαθύτερο καθώς σχετίζεται με τις βασικές συνισταμένες που διέπουν το ιδεολογικό πλαίσιο των πολιτικών, οικονομικών και πνευματικών ελίτ της χώρας. Και οι οποίες αδυνατούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Τα τελευταία χρόνια, βιώνουμε μια συνεχή κατεδάφιση όλων των βασικών πολιτικών και ιδεολογικών βεβαιοτήτων που είχαν οικοδομηθεί με τεράστια επιμονή για είκοσι-εικοσιπέντε χρόνια. Κι αυτό συνέβη όχι μόνον εξαιτίας των εγχώριων παθογενειών, αλλά και λόγω της δομικής κρίσης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα υφίσταται μια εντεινόμενη αποσύνθεση, καθώς εκδηλώνει όχι μόνον βαθύτατη κόπωση από την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία αλλά και στοιχεία πανικού απέναντι στην τρομοκρατική απειλή και το μεταναστευτικό τσουνάμι. Έτσι τόσο η προσπάθεια υποταγής στις απαιτήσεις της μνημονίων, και πολύ περισσότερο η ολιγόμηνη δονκιχωτική χίμαιρα της αλλαγής του ευρωπαϊκού μοντέλου πέραν της γερμανικής προτεσταντικής ορθότητας δεν αρκούν πια να αποτρέψουν τη διολίσθηση της Ελλάδας στο ρόλο του διεθνούς παρία.

Αν στην περίπτωση της αντιμετώπισης της ελληνικής χρεωκοπίας είχαν διατηρηθεί κάποιες αμυδρές ακόμη ελπίδες για την ινδοευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος τις εξαλείφει ολοκληρωτικά. Οι συρμάτινοι φράχτες και οι σκληροί όροι που επιβάλλουν στην Ελλάδα οι εταίροι μας μάς αφήνουν μόνους με εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, τον μεγαλομανή «σουλτάνο» και τις …«ηθικοπλαστικές» μας φαντασιώσεις.

Το «αφήγημα» -κατά τον όρο του συρμού- του προοδευτισμού, σε όλες του τις αποχρώσεις, έχει γίνει πια «κουρέλι». Και το να παριστάνει κάποιος τη στρουθοκάμηλο δεν τον γλυτώνει. Σε αντίθεση με αυτό που υποστηρίζει, για παράδειγμα, ο Στέλιος Ράμφος, η Ελλάδα δεν αρκεί να συντονιστεί με την Ευρώπη για να «απογειωθεί». Γιατί δεν υπάρχει πια τέτοια Ευρώπη. Υπάρχουν κράτη που προωθούν τα δικά τους συμφέροντα και που σε πολλές περιπτώσεις είναι αντίθετα και αντίπαλα από αυτά άλλων κρατών-μελών. Κορυφαίο παράδειγμα αυτού συνιστά η στάση του Βερολίνου απέναντι στη Τουρκία, και ο ρόλος που καλείται να παίξει η Ελλάδα με γνώμονα τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες της καγκελαρίου και τα ευρύτερα συμφέροντα της Γερμανίας στην ανατολική Μεσόγειο.

Ριζικός αποπροσανατολισμός με στόχο την επιβίωση του έθνους

Γι’ αυτό, επομένως, κι αν ακόμη η χώρα μας περάσει στην εφαρμογή κάποιων επώδυνων μεταρρυθμίσεων κανείς δεν εγγυάται την επιβίωσή της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επαφίεται για την ασφάλειά της, για την ύπαρξή της σε έναν υπερεθνικό θεσμό ο οποίος, αν δεν ψυχορραγεί, τουλάχιστον δείχνει να μην τον απασχολεί η προστασία ενός μέλους της από έναν έξωθεν επιβολέα, που μάλιστα τον αναγάγει σε εταίρο. Κι αυτό ισχύει εν μέρει και για το ΝΑΤΟ, όπου εκεί ο γείτονας είναι και επιφανές μέλος, αν και, προσωρινά, οι αμερικανικοί σχεδιασμοί κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση με αυτούς του Βερολίνου.

Στο σημείο μηδέν που έχουμε καταλήξει, καθίσταται λοιπόν εκ των ων ουκ άνευ ένας άμεσος ριζικός αναπροσανατολισμός της χώρας, με υπέρτατο στόχο την ίδια την επιβίωση του έθνους. Το ελληνικό κράτος οφείλει να αλλάξει εκ βάθρων και στο σύνολό του. Η όποια αλλαγή, όμως, προϋποθέτει την αποδοχή της αδήριτης πραγματικότητας, η οποία «βροντοφωνάζει» ότι η χώρα απειλείται άμεσα με «απορρόφηση» από τη νεο-οθωμανική Τουρκία και ταυτόχρονα από τη ταχύτατη επέκταση του ισλαμισμού.

Οι περισπούδαστες αναλύσεις για τις γενεσιουργές αιτίες των ισλαμιστικών εκρήξεων, που αποδίδονται στην αντίδραση των μουσουλμάνων στις αποικιοκρατικές ή ιμπεριαλιστικές πολιτικές, ακόμη κι αν έχουν πραγματική ιστορική βάση, όταν λειτουργούν ως πρόφαση παραίτησης στην αντιμετώπιση του φαινομένου, έχουν εντέλει μόνον αρνητικά αποτελέσματα.

Κάτι ανάλογο δηλαδή που συνέβη, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, με την καταγγελία του παγκόσμιου «αρπακτικού» καπιταλισμού και της επίθεσης των παγκόσμιων κέντρων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Το κύμα της αμφισβήτησης, με τους όρους βεβαίως που εκδηλώθηκε, άνευ σχεδίου και ρεαλιστικής συναίσθησης των συσχετισμών, είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω εξάρτηση του ελληνικού κράτους από τα καταγγελλόμενα κέντρα, την απόλυτη αποσάθρωση των θεσμών του, και συνάμα την όξυνση της οικονομικής κρίσης.

Το ίδιο κινδυνεύουμε να πάθουμε και όσον αφορά τον ισλαμιστικό κίνδυνο και τη νεο-οθωμανική απειλή. Το να ξορκίζεις τον «πόλεμο των πολιτισμών» ή των θρησκειών, το να εμμένεις σε μια ηθικολογικού χαρακτήρα «καθαρή» ιδεολογία, που υποκρύπτει την άρνηση ανάληψης της ευθύνης σου ή ακόμη και την εξυπηρέτηση συμφερόντων τρίτων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη μετατροπή της Ελλάδας σε εύκολο θύμα ενός πολέμου που έχει, ανεπαισθήτως, ήδη αρχίσει.

Καμία αναστολή από την πλευρά της Τουρκίας στον δρόμο προς την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Ιδιαίτερα για τη Τουρκία, τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για τη φύση του πολιτικού της συστήματος, και τις επιδιώξεις της κυρίαρχης τουρκικής ελίτ. Μιλάμε πλέον ανοιχτά για ένα αναθεωρητικό κράτος το οποίο έχει ως στόχο την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με κάθε μέσο. Αν σε κάποιους εγχώριους φιλειρηνιστές αυτή η θέση φαντάζει «εθνικισμός», παντού αλλού δεν υπάρχει ένας αναλυτής, ένας δημοσιογράφος, ένας πολιτικός παράγοντας που να περιγράφει τα τεκταινόμενα στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και να μην αναφέρει ως δεδομένο το στοιχείο αυτό της σύγχρονης Τουρκίας.

Όσα έχει κάνει η Άγκυρα στη Συρία αποδεικνύουν ότι μπροστά την κατάκτηση του τελικού στόχου δεν υπάρχουν προσκόμματα, ηθικά ή υλικά. Η στήριξη των ισλαμιστών είτε του «Ισλαμικού Κράτους» είτε των κλάδων της Αλ Κάιντα -με όπλα, με εκπαίδευση και αποστολή μαχητών, με το λαθρεμπόριο πετρελαίου, με το συντονισμό μαζί τους εναντίον των Κούρδων στο Ιράκ και στη Συρία, με τη δράση Τούρκων παρακρατικών και της ΜΙΤ στις ομάδες των Τουρκομάνων- μιλά από μόνη της. Η έλλειψη αναστολών της τουρκικής ηγεσίας στη στήριξη μιας οργάνωσης που σκορπά το θάνατο και τον τρόμο στην Ευρώπη, στον οργανωμένο εκβιασμό με την προώθηση των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, μόνον τυφλωμένους από ιδεοληψίες και ευσεβείς πόθους δεν πείθουν για τις πραγματικές προθέσεις.

Και δεν πείθουν τα παραπάνω, γιατί δεν επιθυμούν να παραδεχθούν την ανοιχτά «κατακτητική» τουρκική πολιτική έναντι της Ελλάδας, εντασσόμενη και αυτή στο σχέδιο του νέο-οθωμανισμού. Η Άγκυρα το δείχνει ξεκάθαρα στη Θράκη, όπου πλέον υφίσταται κατάπτυστη διαρχία, με ελληνική συνέργεια∙ με τις συμμαχίες που έχει συνάψει με την Αλβανία και τα Σκόπια με στόχο την Ελλάδα, καθώς ενισχύει ανοιχτά και παρασκηνιακά τον εθνικισμό τους απέναντί της∙ στο Αιγαίο με τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων∙ με την προώθηση των μεταναστευτικών ροών στα ελληνικά νησιά∙ με την αποστολή τζιχαντιστών –ας μην ζούμε με παραμύθια ότι εδώ οι ισλαμιστές θα είναι τράνζιτ…∙ Απλώς, σε αντίθεση με τη Συρία, η Τουρκία προχωρά, αργά αλλά σταθερά, σε όλα τα μέτωπα. Και τα θέλει όλα, όχι τμήμα, όχι κομμάτι επιρροής. Δεν της φθάνει μόνον η συγκυριαρχία στο Αιγαίο, ούτε μόνον η Θράκη, επιθυμεί το όλον. Όπως και στην Κύπρο, και εκεί στοχεύει όταν στηρίζει τα βρετανικής εμπνεύσεως σχέδια της υποτιθέμενης «επίλυσης».

Η αδράνεια φέρνει την Αθήνα πιο κοντά στο «τέλος» της

Όλη η παγκόσμια ιστορία διδάσκει ότι τα κράτη δεν διαμορφώνονται μόνον ως αποτέλεσμα των εσωτερικών κοινωνικών τους αντιθέσεων αλλά και ανάλογα των εξωτερικών εξαρτήσεων και απειλών που αντιμετωπίζουν. Και όταν λέμε προσαρμόζονται εννοούμε οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά. Και βεβαίως, καθορίζουν ανάλογα τις συμμαχίες τους. Όταν αποτυγχάνουν σ’ αυτήν την προσαρμογή –όπως το Βυζάντιο για παράδειγμα- τότε η τραγική τους μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη. Το να κάθεται η Αθήνα «στα αυγά της», όπως την καλούν περιδεείς εγχώριοι αναλυτές, παριστάνοντας το καλό παιδί στο μεταναστευτικό, στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στο Αιγαίο, απλώς φέρνει πιο κοντά το «τέλος» της.

Ούτε επιτρέπεται να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι το ζήτημα περιορίζεται σε έναν επηρμένο Ερντογάν- την πολιτική του επικροτεί ανοιχτά η μεγάλη πλειοψηφία του τουρκικού λαού. Και αυτό που ξεκίνησε στη Συρία είναι μόνον η αρχή. Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε. Έφθασε, λοιπόν, η ώρα των γενναίων αποφάσεων. Κανείς δανειστής, κανείς τοκογλύφος δεν έχει το δικαίωμα να ζητά από έναν λαό να «αυτοκτονήσει» ή να μετατραπεί σε «Ιφιγένεια» για μια ηττημένη στα νότια σύνορά της Τουρκία. Με το ποιους θα πάμε, σε ποια μέτωπα, με ποιους όρους δεν μπορεί να κανείς να μας το επιβάλλει, γιατί αφορά τη σωτηρία της χώρας μας.

Κάποιος θα αναρωτηθεί και δικαίως: η λήψη τέτοιων ιστορικών αποφάσεων μπορεί να γίνει από ανθρώπους που μέσα στο γενικό ορυμαγδό θεωρούν ως προτεραιότητα να «εξαλείψουν» το «παπαρηγοπούλειο αφήγημα», δηλαδή ότι οι Έλληνες ως Έλληνες έχουν παρουσία σε αυτά τα χώματα από την πρώιμη αρχαιότητα ως σήμερα; Την απάντηση ήλθε ο καιρός να τη δώσει ο κάθε Έλληνας ξεχωριστά, αφού αφήσει στην άκρη την αμεριμνησία, το θυμικό και το μικροσυμφέρον του…

*Ο Σωτήρης Δημόπουλος είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου.

Κύριε Σακελαρίδη, είστε ΨΕΥΤΗΣ και ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.

Κύριε Σακελαρίδη, είστε ΨΕΥΤΗΣ και ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ. 

Για ακόμη μία φορά διευκολύνατε το κολλητάρι σας και πρωθυπουργούλη μας, να παραμείνει στην εξουσία. Για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάρφη σκάρφη.
Αν είχατε τσίπα αντί για τσίπρα θα είχατε παραιτηθεί την μέρα που διαπράξατε την επιβολή των capital controls. (Που ο ίδιος σκίζατε τα ιμάτιά σας πως δεν θα συμβεί).
Αν τιμάγατε δε, τα παντελόνια που φοράτε, θα είχατε τις κοχώνες να ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΑΤΕ χτες.
Τώρα θα είχε 152 έδρες το τσίρκο και όχι 153.
Καταλαβαίνω πως ο σκοπός της κίνησής σας ήταν τριπλός:
  1.  Αφήνετε πολιτική παρακαταθήκη για το μέλλον πηδώντας έξω από το καράβι που έχει ήδη βουλιάξει και δεν το ξέρει.
   2. Αντιμετωπίζεστε ευνοϊκά από τον πανίσχυρο και αδηφάγο κυβερνητικό τύπο και μηχανισμό.
  3.Τελευταία χάρη - διευκόλυνση στον πρώην κολλητό σας. Φυσικά με ανταλλάγματα που θα μάθουμε εν καιρώ.
Ελπίζω να καταδικαστείτε σύντομα σε πολιτική εξορία και κάποτε να λογοδοτήσετε παρέα με τα φιλαράκια σας σε ειδικό δικαστήριο.

Της φορολογίας το κάγκελο.

Φορολόγησαν το βοδινό κρέας με ΦΠΑ 23%. Μετά το ξεφορολόγησαν. 

Μετά σκέφτηκαν ότι θα τους λείψουν κάποια έσοδα. Και είπαν θα φορολογήσουμε την ιδιωτική παιδεία (να κόψουν κάποιες δαπάνες δεν το είπαν). 

Μετά είδαν ότι έγινε χαμός και είπαν ότι θα φορολογήσουν μόνο την α' και την δ' δημοτικού και τις σχολές χορού. Μετά είπαν ότι θα ξεφορολογήσουν την ιδιωτική παιδεία, αλλά δεν την ξεφορολόγησαν και σήμερα την έχουν στο περίμενε. 

Μετά είπαν ότι θα φορολογήσουν τον τζόγο. Όχι τον παράνομο (αυτόν δεν τον ακουμπάνε, κάνει τζιζ - ενώ πολλά πονηρά περνάνε από το μυαλό μας). Μετά είπαν ότι θα τον ξεφορολογήσουν, αλλά χθες πάλι είπαν ότι θα τον φορολογήσουν. 

Προχθές είπαν ότι μπορεί να φορολογήσουν και τα τσιγάρα. Χθες είπαν ότι θα φορολογήσουν το κρασί. Και μεταξύ άλλων, ο υπουργός Τσακαλώτος, σε σπαστά ελλήνικος είπε ότι όταν το βοδινό έχει 13% και το χοιρινό 23%, μπερδεύονται οι νοικοκυρές και έτσι, για να τις ξεμπερδέψουν, σκέφτονται να μην ξεφορολογήσουν το χοιρινό αλλά να ξαναφορολογήσουν το βοδινό. Παράλληλα, θα δουν ποιοί άλλοι τομείς της οικονομίας εξακολουθούν και στέκονται στα πόδια τους, για να τους φορολογήσουν και να τους ξεπαστρέψουν κι' αυτούς.

Ρε μάγκες, πείτε και σε μας επιτέλους, τί πίνετε. Να το πιούμε και μεις για να νιώθουμε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι όπως και σεις!

Καλή σας μέρα φίλοι μου! 

Τη λέμε, όσο ακόμη δεν την φορολογούν

ΡΟΜΠΕΣ! ΤΟ ΚΚΕ ΨΗΦΙΣΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝΙΓΜΕΝΟΥ ΣΤΑ ΧΡΕΗ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ!

Γράφει ο Αθανάσιος Βασιλόπουλος

Τις προηγούμενες ημέρες, μόλις το κόμμα- μακρύ χέρι του σάπιου συστήματος και του αδηφάγου κεφαλαίου τόλμησε να υπονοήσει κάτι περί «αφεντικών» (!!!) του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής –εννοώντας το «κεφάλαιο», έτσι γενικά κι αόριστα, όπως κάνουν πάντα- τους καλέσαμε να πούνε –άμα τους βαστάει!- έστω κι ένα όνομα ολιγάρχη, σε ανάρτηση με τον ενδεικτικό τίτλο «Κουκουέδες πέστε «Μπόμπολας» άμα σας βαστάει». Φυσικά, το… τιμημένο έκανε την πάπια!

Ως γνωστόν, μετά τα μεσάνυχτα, πέρασε και το νέο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα του τρίτου αριστερού Μνημονίου. Το φαινομενικά περίεργο, ήταν ότι οι σπαγκοραμμένοι του Περισσού ψήφισαν τα… μισά άρθρα (την επόμενη να πετάξουν τις μάσκες και να τα ψηφίσουν όλα!). Μεταξύ αυτών και το άρθρο 53. Το οποίο ήταν το μόνο που υπερψήφισαν όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές της νουδούλας, όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (με τιμητική εξαίρεση την Άννα Βαγενά), όλοι οι βουλευτές του κλεφτο-ΠΑΣΟΚ, όλοι οι βουλευτές του Ποταμιού και όλοι οι βουλευτές του… αντιδιαπλεκόμενου μορφώματος Λεβέντη. Τέτοια σύμπνοια πέρα ως πέρα; Πολύ περίεργη, ε; Γιατί άραγε; Τι ήταν αυτό που ένωσε όλες τις πλευρές του… συνταγματικού τόξου, από την άκρα αριστερά μέχρι την ψοφοδεξιά;

Το Μέγαρο Μουσικής (του ολιγάρχη Ψυχάρη) φυσικά! Καθώς το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει παράταση της προστασίας από τους πιστωτές και την παροχή φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας για όλες τις πράξεις και άλλα πολλά και ευεργετικά, στο χρεωμένο μέχρι το λαιμό (με 245 εκατομμύρια ευρώ) Μέγαρο Μουσικής, του κομμουνιστή ολιγάρχη Ψυχάρη – γιού στελέχους του ΚΚΕ, παρολίγον βαφτισιμιού του Ζαχαριάδη, παλιού δημοσιογράφου της «Αυγής» (όταν το ΚΚΕ ήταν παράνομο και κρυβόταν μέσα στην ΕΔΑ) και τέλος παλιού μέλος του Ελληνο-σοβιετικού Συνδέσμου Φιλίας.

Αυτά και σκασμός κουκουέδες λακέδες των αφεντικών!

Πηγή.

«ΜΠΡΑΒΟ», ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΡΙΑ ΣΤΟΝ κ. ΦΙΛΗ.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Η ανιστόρητη και απαράδεκτη δήλωση του υπουργού Παιδείας, κ Φίλη, ότι δεν υπήρξε ποντιακή γενοκτονία, ήδη έχει βρει τους χειροκροτητές της από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, όπου πανηγυρίζουν ότι ακόμα και Έλληνες επίσημοι απορρίπτουν αυτά τα… «ιστορικά ψεύδη», ότι δήθεν διαπράχτηκε γενοκτονία στον Πόντο σε βάρος των Ελλήνων.

Ήδη το θέμα πηρέ έκταση στον τουρκικό τύπο με εγκωμιαστικά σχόλια για τον απαράδεκτο κ Φίλη, ο οποίος έδωσε την ευκαιρία στην επίσημη τουρκική πλευρά ενώ ακόμα και Τούρκοι έχουν αναγνωρίσει την γενοκτονία, να εκφράζει την ικανοποίηση της για την… αποκατάσταση της «ιστορικής αληθείας» ακόμα και από Έλληνα υπουργό! Μάλιστα!

Το λιγότερο που πρέπει να κάνει ο απαράδεκτος και ανιστόρητος υπουργός Παιδείας, (είναι δυνατόν να έχουμε ένα τέτοιο υπουργό Παιδείας ;), αν δεν θέλει να ανασκευάσει τις δηλώσεις του είναι να παραιτηθεί.

Το θέμα παίρνει μεγάλη έκταση γιατί η γενοκτονία των Ποντίων συνδέεται τα τελευταία χρόνια με την γενικότερη γενοκτονία των χριστιανών της Μικράς Ασίας, δηλαδή και την γενοκτονία των Αρμενίων την οποία έχουν ήδη αναγνωρίσει πολλές χώρες, αλλά και την γενοκτονία των Ασσυρίων που τα τελευταία χρόνια ήρθε στο προσκήνιο ζητώντας και αυτοί την ιστορική και ηθική τους δικαίωση.

Όλοι αυτοί περίμεναν τον κ Φίλη για να… αποκαταστήσει κατά την Άγκυρα, την «ιστορική αλήθεια»!

Αίσχος!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
ΠΗΓΗ : www.nikosxeiladakis.gr

Είναι πλέον αργά για δάκρυα Στέλλα. Τώρα θα το πιείς το ποτήρι μέχρι τον πάτο. Δυστυχώς όμως και μεις μαζί σου.

60.000 επιχειρήσεις έτοιμες για λουκέτο μέχρι το τέλος του χρόνου.
Τι σημαίνει αυτό?
150.000 και πάνω, νέους ανέργους.
130.000 και πάνω νέες εγγραφές στον ΟΑΕΔ, νέα επιβάρυνση δηλαδή για τον κρατικό προυπολογισμό. Εκατομμύρια λιγότερα έσοδα για το κράτος αφού δεν θα πληρώνονται εισφορές και φόροι.  

Και έχουν το θράσος οι κοπρήτες να σκέφτονται ακόμη μία ΝΕΑ έκτακτη! φορολογία στις ελάχιστες κερδοφόρες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει στη χώρα. Για να μην υπάρχει καμία κερδοφόρα επιχείρηση. Για να φεύγουν κατά δεκάδες χιλιάδες οι Ελληνικές επιχειρήσεις στην Κύπρο και τη Βουλγαρία.
 

Γιατί όλα αυτά?

- Για να κονμάνε και να ξεχνάνε να τα δηλώνουνε κάτι Σταθάκηδες, Φλαμποράρηδες και λοιποί έντικοι κλέφτες.

- Για να παίρνουν τις καθαρίστριες και να τις κάνουν γραμματείς στα δικαστήρια.

-  Για να κάνουν καθηγήτρια την Περιστέρα.

-  Για να κάνει βόλτες με τα ελικόπτερα ο Στατέσσερας.

- Για να κουρεύουν το λογαριασμό του νερού της πισίνας του Φλαμουρτάρη.

- Για να μην γίνεται καμία επένδυση στη Χώρα μας.

 Σου αρέσει η Αριστερή μας Δημοκρατία? Ή δεν το έχεις πιάσει το έργο ακόμη? 

Ας πρόσεχες βέβαια τι ψήφιζες. 

Τώρα είναι αργά για δάκρυα Στέλλα.

Και δυστυχώς και για όλους εμά τους υπόλοιπους.

Ως γραμματείς στα Δικαστήρια διορίστηκαν οι 800 ταλαίπωρες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών.

Αυτό δεν είναι κράτος.

Όταν κυβερνούν αγράμματοι…

 

Αποψεις | Χρηστου Κωνστα

Όταν κυβερνούν άνθρωποι που στο σχολείο έκαναν μόνον επανάσταση, είναι φυσικό…

• …να γίνεται μια Σύνοδος Κορυφής και να μην αντιλαμβάνονται τι πραγματικά διακυβεύεται. Ποιες είναι οι διεθνείς ισορροπίες και τι τελικά συμφωνείται…
• …να θεωρούν ότι ο κόσμος όλος πιστεύει αυτά που αξιολογούν ως ορθά οι κομματικοί φίλοι, οι συγγενείς και οι αγαπητικοί…
• ….να διορίζεται ως εκπρόσωπος του Κράτους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ο κάθε περαστικός ημιμαθής, επικίνδυνα ιδεοληπτικός, ανίκανος καθηγητής …του …πουθενά που απλώς χρησιμοποιεί την εξουσία για την εκπλήρωση προσωπικών φιλοδοξιών…

Όταν κυβερνούν αμόρφωτοι, με μοναδική επαγγελματική εμπειρία την κομματική ιεραρχία, είναι φυσικό…

• …Να θεωρούν πλουσίους όσους στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία…
• …να βάζουν φόρους για να φέρουν την Ανάπτυξη με κρατικά λεφτά…
• …να λύνουν το Ασφαλιστικό, επιβαρύνοντας την απασχόληση και το εργοδοτικό κόστος…
• …να καταστρέφουν τα Πανεπιστήμια που καλλιεργούν την άμιλλα και την αριστεία…

Όταν κυβερνούν άνθρωποι χωρίς πολιτισμό, χωρίς διαδρομή, με μοναδικά εφόδια τις καφενοσυζητήσεις στο Φίλιον και τις λαϊκές συνελεύσεις, είναι φυσικό…

• …να αφορίζουν τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας σου με τη φράση «έλα μωρέ αέρας είναι»…
• …να αδιαφορούν για τους κανόνες του πόθεν έσχες και να δηλώνουν ότι τους αρέσει όταν τους βολεύει…
• …να υποχρεώνουν τους υποτακτικούς τους,  να υπερασπίζονται με ιδεολογικό φανατισμό τα λάθη και τις ανομίες τους…
• …να λένε «μακάρι να γίνει η Ελλάδα Αργεντινή ή Βενεζουέλα»…

Η Ελλάδα ζει ώρες τραγικές εξαιτίας των μεγάλων –εγκληματικών- λαθών της πολιτικής της ηγεσίας, στο παρελθόν.
Η ατολμία, η αλαζονεία, ο βραχυπρόθεσμος σχεδιασμός και η απληστία καταδίκασαν έναν ολόκληρο λαό στη μιζέρια και τη μετανάστευση.
Δυστυχώς λύση σε όλα τα ανωτέρω, δεν αποτελεί η διακυβέρνηση της χώρας από μια ομάδα ακαλλιέργητων, απολίτιστων, αμόρφωτων φανατικών που προσπαθούν χωρέσουν έναν ολόκληρο λαό μέσα στο στενό κοστούμι της αφέλειας και της επαναστατικής τους νιότης…

Τι κρύβεται πίσω από την επίσκεψη Ολάντ;

Υπό Γαλλική κηδεμονία, βρίκεται από σήμερα η Ελλάδα μετά το πρωτόκολλο συνεργασίας που υπογράφηκε χθες. Με τη συμφωνία αυτή η Γαλλία αναλαμβάνει τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν την ελληνική δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα και τις ιδιωτικοποίησεις. Ο ρόλος της θα είναι να σχεδιάσει τις μεταρρυθμίσεις και να συμμετέχει στην υλοποίηση τους, προσφέροντας τεχνογνωσία και εκπαίδευση στους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους, αλλά και μέσω της αποστολής μόνιμων Γάλλων τεχνοκρατών αλλά και άλλων που θα επισκέπτονται τακτικά την Αθήνα.
Τη συμφωνία υπέγραψε εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος και εκ μέρους της Γαλλικής ο Υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, με την παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Φρανσουά Ολάντ.

Του Νίκου Ρούσση

Η συμφωνία μεταξύ άλλων προβλέπει σαρωτικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση με μετακινήσεις υπαλλήλων, σύνδεση αμοιβής και αποτελεσματικότητας για τα υψηλόβαθμα στελέχη, αλλαγή των μισθών και των μη μισθολογικών παροχών των δημοσίων υπαλλήλων, διαφάνεια στις υπουργικές αποφάσεις και στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων και άμεση πρόσβαση των πολιτών στα φορολογικά τους στοιχεία.
Προβλέπει επίσης την παροχή τεχνογνωσίας για τις ιδιωτικοποιήσεις, την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, την σύλληψη της μεγάλης φοροδιαφυγής, την πραγματοποίηση των φορολογικών ελέγχων.
Τόσο από ελληνικής όσο και από γαλλικής πλευράς, θα οριστούν δυο ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι που θα ενημερώνουν αντιστοίχως τις ελληνικές και τις γαλλικές αρχές για την πορεία των μεταρρυθμίσεων.
Το πλήρες κείμενο της συμφωνίας (με δική μας μετάφραση διότι η ελληνική κυβέρνηση δεν το έχει δώσει στη δημοσιότητα, αλλά και στα αγγλικά) έχει ώς εξής:
Πρωτόκολλο μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας για μια εταιρική σχέση για τις μεταρρυθμίσεις στην Ελληνική Δημοκρατία
Στόχοι:
Με βάση τις μακροχρόνιες ιστορικές σχέσεις και ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία, και με βάση το κοινό συμφέρον και τη δέσμευση για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την κοινωνική βιωσιμότητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα θέλαμε να παρατείνουμε και να αναπτύξουμε περαιτέρω τη συνεργασία μας για τις μεταρρυθμίσεις.
Η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελούν το κλειδί για την αποκατάσταση του οικονομικού και δημοσιονομικού τοπίου και για το ξεκλείδωμα της ανάπτυξης και την αύξηση της απασχόλησης.
Σε αυτό το πλαίσιο, αυτό το υψηλού επιπέδου μνημόνιο αποσκοπεί στην επαναβεβαίωση της δέσμευσης της Ελλάδας να αναπτύξει και να εφαρμόσει φιλόδοξη στρατηγική μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με τη γενική συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, και στην προθυμία της Γαλλίας να παραμείνει μια μεταρρύθμιστική εταίρος για την Ελλάδα σε αυτή την προσπάθεια.
Αμοιβαίο συμφέρον μας είναι να πραγματοποιήσουμε βασικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών στη δημόσια διοίκηση τους, και να συμβάλουμε στην απελευθέρωση της ανάπτυξης.
Αυτή η εταιρική σχέση για τις μεταρρυθμίσεις βασίζεται στα εξής: i) την αμοιβαία κατανόηση σχετικά με τις μεθόδους εργασίας ii) το σχεδιασμό και την οικειοποίηση των μεταρρυθμίσεων στο υψηλότερο επίπεδο, καθώς και επιτόπου, σε επίπεδο δημοσίων υπηρεσιών iii) τη συνοχή και τη συνεργασία στο πλαίσιο των κοινών ευρωπαϊκών προσπαθειών για τη στήριξη στην Ελλάδα . Η επιθυμία να δούμε εκ νέου την Ελλάδα στο δρόμο της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης, σύμφωνα με τους στόχους της πολιτικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συνεχιζόμενη συνεργασία μεταξύ των ελληνικών αρχών, των γαλλικών αρχών και της Επιτροπής, μέσω του Μηχανισμού Υποστήριξης των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων (SRSS) αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο για την επιτυχή ανάπτυξη και εφαρμογή της εν λόγω δράσης.
Τομείς:
Σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα κράτη μέλη που ενεργούν ως εταίροι μεταρρύθμισης, η Γαλλία και η Ελλάδα επιθυμούν να αναπτύξουν τη συνεργασία τους για τη μεταρρύθμιση ιδίως στους ακόλουθους τομείς, με στόχο, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση της δημιουργίας δυνατοτήτων. Οι τομείς αυτοί έχουν επιλεγεί για:
α) τη σημασία τους για μια βιώσιμη στρατηγική για τη μεταρρύθμιση της Ελλάδας προς μια πιο αποτελεσματική και ικανή διοίκηση και τον κρίσιμο ρόλο τους για την ανοικοδόμηση του φορολογικού τοπίου, την ενίσχυση του φορολογικού συστήματος, την απελευθέρωση της ανάπτυξης αλλά και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των Ελλήνων πολιτών στην ελληνική διοίκηση
 β) τη γνωστή, καθιερωμένη και αναγνωρισμένη Γαλλική εξειδίκευση σε αυτούς τους τομείς.
Μεταρρύθμιση της Κεντρικής Διοίκησης
Η Γαλλία θα παράσχει βοήθεια, μεταξύ άλλων μέσω της μακροχρόνιας παροχής εμπειρογνωμοσύνης στην Αθήνα, για τα θέματα που σχετίζονται με την εφαρμογή της μεταρρύθμισης της κεντρικής διοίκησης και ειδικότερα, σχετικά με τα ακόλουθα θέματα:
-       Βελτίωση της διακυβέρνησης, ιδίως ενισχύοντας την ικανότητα διυπουργικού συντονισμού (καλύτερος προγραμματισμός, παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου, ανάπτυξη της δυνατότητας διαιτησίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων) και την πιλοτική εφαρμογή της μεταρρύθμισης (ενίσχυση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης, την ανάπτυξη ικανοτήτων των φορέων και τη δημιουργία ενός δικτύου μεταρρυθμίσεων).
-       εξορθολογισμός των διοικητικών διαδικασιών (μετάβαση από ένα σχεδιασμό που στηρίζεται στη δομή σε ένα σχεδιασμό που στηρίζεται στις υπηρεσίες) βοήθεια προς το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (MIAR) για να συντονίσει την μετάβαση προς την απλοποίηση των συνεργασιών μεταξύ των διαφόρων δημοσίων φορέων που εμπλέκονται, για να αυξήσει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες περιλαμβάνοντας μια πιο αποτελεσματική υπηρεσία μίας στάσης (τύπου ΚΕΠ), και για να αναθεωρήσει τους στόχους των παρεχομένων υπηρεσιών.
-       Βελτίωση της Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού: επανασχεδιασμός του συστήματος των μισθών σε σχέση με μια νέα κατάταξη του “Κλαδικού” συστήματος, αναθεώρηση των μη μισθολογικών παροχών, αναθεώρηση του συστήματος επιλογής των κορυφαίων στελεχών, εφαρμογή ενός νέου συστήματος αξιολόγησης της απόδοσης και σύνδεση της αμοιβής με την απόδοση για κορυφαία στελέχη, ανάπτυξη ενός συστήματος κινητικότητας που βασίζεται στη χρήση των περιγραφών θέσεων εργασίας, οικοδόμηση ενός μόνιμου εργαλείου ανακατανομής χρησιμοποιώντας ένα εργαλείο ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που συνδέει τη ζήτηση με την προσφορά και τέλος, βελτίωση της ποιότητας των προσλήψεων με βάση τον καλύτερο προγραμματισμό των αναγκών ανθρώπινου δυναμικού.
-       Ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας: ανάπτυξη ενός συστήματος ελέγχου και λογιστικού ελέγχου, βελτίωση του συστήματος για τη διαφάνεια των δημοσίων εγγράφων και αποφάσεων.
-       Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση: βοήθεια για την ανάπτυξη των προτεραιοτήτων που καθορίζονται από την κυβέρνηση στο σχεδιασμό και την εφαρμογή ορθών πρακτικών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, σε συνέχιση της στενής συνεργασίας με τους εταίρους που συμμετέχουν ήδη σε αυτόν τον τομέα, εφαρμογή των πολιτικών της στρατηγικής για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ανάπτυξη των έργων πληροφορικής , ανάπτυξη του λογισμικού ανοικτού κώδικα στον δημόσιο τομέα.
-       διαχείριση των αλλαγών: υποστήριξη του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης στην ανάπτυξη και την εφαρμογή μιας στρατηγικής επικοινωνίας (εσωτερικής και εξωτερικής).
Φορολογική Μεταρρύθμιση
Σύμφωνα με τις προτεραιότητες των ελληνικών αρχών και με την επιφύλαξη του βαθμού της θεσμικής αυτονομίας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, η Γαλλία ανέλαβε την υποχρέωση να ενισχύσει την τεχνική υποστήριξη της στον τομέα της φορολογίας, σύμφωνα με τους γενικούς προσανατολισμούς που εγκρίθηκαν σχετικά με τη διοικητική μεταρρύθμιση .
Όσον αφορά το πεδίο φορολογικού ελέγχου
-       Με την επιδίωξη ad-hoc τεχνικής βοήθειας μέσω των αποστολών βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα εμπειρογνωμόνων σχετικά με το θέμα του επαγγελματισμού του φορολογικού ελέγχου των φορολογούμενων υψηλού πλούτου και για τους συναφείς εσωτερικούς ελέγχους.
-       Με την εξέταση, σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, της πιθανής δημιουργίας ενός εθελοντικού μηχανισμού αποκάλυψης των off-shore λογαριασμών, προκειμένου να διευκολυνθεί ο επαναπατρισμός των κεφαλαίων.
-       Με την παροχή στην Ελλάδα, από την 1η Δεκεμβρίου 2015, ενός μακροπρόθεσμου εμπειρογνώμονα που ειδικεύεται στο φορολογικό έλεγχο, ο οποίος θα ενταχθεί στην ομάδα των Ευρωπαίων συμβούλων που στελεχώνουν το Γραφείο του Υπουργού Οικονομικών .
Όσον αφορά στα θέματα φορολογικής συμμόρφωσης
Παροχή της εμπειρίας της Γαλλίας για τη δημιουργία ενός εργαλείου για την πρόσβαση στην φορολογική νομοθεσία και στα διοικητικά έγγραφα, που θα επιτρέπει στους Έλληνες φορολογούμενους και τις υπηρεσίες της φορολογικής διοίκησης να αποκτήσουν πρόσβαση σε πρακτική και πλήρη τεκμηρίωση φόρου.
- Ενίσχυση της τεχνικής υποστήριξης σχετικά με τα θέματα των εσωτερικών ελέγχων και τον έλεγχο των κινδύνων, προκειμένου να αυξηθεί η ενημέρωση των ενδιαφερομένων για τα ελληνικά δημόσια οικονομικά όπως απαιτείται διεθνώς και να βελτιωθεί η διαφάνεια των διαδικασιών.
Τέλος, η Γαλλία προτίθεται να συνοδεύονται οι μεταρρυθμίσεις αυτές με τη σταδιακή ένταξη των δημοσίων υπαλλήλων του ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών στο πρόγραμμα κατάρτισης των δημόσιων οικονομικών, από την αρχή του 2016 και μετά, κάτω από συνθήκες που θα ορίζονται από τις δύο χώρες. Αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα περιλαμβάνει πρακτική εμπειρία σε επιχειρησιακές υπηρεσίες της γαλλικής φορολογικής διοίκησης (Γενική Διεύθυνση Δημόσιων Οικονομικών).
Ιδιωτικοποίηση και διαχείριση της δημόσιας περιουσίας
Η Γαλλία είναι έτοιμη να προσφέρει την πλήρη στήριξη και την εμπειρία της για να βοηθήσει την Ελλάδα στην ανάπτυξη της διαχείρισης των περιουσιακών της στοιχείων και στο πρόγραμμα διάθεσης τους, ιδίως μοιραζόμενη την εμπειρία και την τεχνογνωσία του Μετοχικού Κυβερνητικού Οργανισμού (APE), στα εξής μεταξύ άλλων θέματα:
-       Παροχή συμβουλών στις ελληνικές δημόσιες αρχές για την δημιουργία του νέου Ταμείου που πρέπει να ιδρυθεί σύμφωνα με τη συμφωνία της 13 Ιουλίου 2015 και το μνημόνιο. Οι συμβουλές της Γαλλίας κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του προγράμματος διαχείρισης και διάθεσης περιουσιακών στοιχείων, μπορεί να περιλαμβάνει θέματα που αφορούν τη διακυβέρνηση, τη διάρθρωση και τις βασικές αποφάσεις τους μηχανισμούς του Ταμείου.
-       Μεταφορά της εμπειρίας του ΑPE σχετικά με τη διαχείριση των δημόσιων φορέων πριν και μετά την μεταβίβαση τους: το συνολικό συντονισμό της ιδιοκτησιακής πολιτικής, τη διακυβέρνηση και την εκπροσώπηση στο συμβούλια των εταιρειών χαρτοφυλακίου, την παρακολούθηση της στρατηγικής των εταιρειών χαρτοφυλακίου, τη χρηματοοικονομική παρακολούθηση, την παρακολούθηση των επενδύσεων, τα προγράμματα αναδιάρθρωσης και πωλήσεων, τη διαμόρφωση της μερισματικής πολιτικής.
Μεταφορά της εμπειρίας του ΑΡΕ σε προγράμματα διάθεσης δημόσιας περιουσίας:
- Προετοιμασία των επιχειρήσεων και των περιουσιακών στοιχείων που πρόκειται να πωληθούν, επιλογή των κατάλληλων διαδικασιών της αγοράς (IPO, dual track, ABB, ανταγωνιστικές διαδικασίες, κ.λπ.)
- Προσδιορισμός των δυνητικών επενδυτών
- Χειρισμός των λογιστικών θεμάτων, προετοιμασία των pro forma ενοποιημένων λογαριασμών
- Ζητήματα που συνδέονται με τις υποχρεωτικές εισφορές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία
- Χρηματοδότηση των υποχρεώσεων των δημοσίων υπηρεσιών
- Εκπροσώπηση των εργαζομένων σε επίπεδο φορέα διακυβέρνησης σε κρατικές εταιρείες, και προστασία των στρατηγικών συμφερόντων της Κυβέρνησης
-       Ρυθμιστικά θέματα
-       Θέματα ανταγωνισμού
Μέθοδοι εργασίας:
-       Η εταιρική αυτή σχέση για τη μεταρρύθμιση αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της ευρωπαϊκής προσπάθειας να στηρίξει την Ελλάδα. Η εφαρμογή της θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του σχεδίου για την υποστήριξη της τεχνικής συνεργασίας των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκαν μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των ελληνικών αρχών, με τον Γενικό Γραμματέα Συντονισμού ως βασικό συνομιλητή. Επίσης, θα είναι πλήρως συνεπής με τις δεσμεύσεις και τα μέτρα οικονομικής μεταρρύθμισης που συνδέονται με το πακέτο οικονομικής βοήθειας.
- Η Ελλάδα θα διατηρήσει την πλήρη πολιτική και επιχειρησιακή κυριότητα των μεταρρυθμίσεων.
- Ο εταίρος της μεταρρύθμισης (η Γαλλία) μοιράζεται κρατικού επιπέδου εμπειρίες, ορθών πρακτικών και υποστηρίζει τις ελληνικές αρχές κατά τη διαδικασία σκέψης για την ανάπτυξη, το σχεδιασμό και την υλοποίηση της στρατηγικής μεταρρυθμίσεων και δράσεων. Αυτή η εταιρική σχέση συμβάλλει στον καθορισμό των στρατηγικών προσανατολισμών για την υποστήριξη και την τεχνική βοήθεια, και διευκολύνει την επίτευξη των μεταρρυθμίσεων από τις ελληνικές αρχές. Για να επιτευχθεί αυτό, η Γαλλία παρέχει πολιτική στήριξη μέσω της διατήρησης και  ανάπτυξης υψηλού επιπέδου επαφών με τις ελληνικές αρχές, το SRSS, άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η Γαλλία αντιπροσωπεύεται από έναν ανώτερο συντονιστή και, όταν είναι αναγκαίο, άλλους εξουσιοδοτημένους ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους. Οι ελληνικές αρχές θα ορίσουν επίσης ένα ανώτερο συντονιστή.
- Για κάθε έναν από τους βασικούς τομείς μεταρρυθμίσεων, κάθε μέρος θα διασφαλίσει ότι δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα μέσα για την επίτευξη των βασικών πτυχών της εποπτείας και παρακολούθησης των σχετικών έργων. Οι δράσεις και σχετικές υπηρεσίες υποστήριξης, καθώς και ενα σαφές χρονοδιάγραμμα των πρωτοβουλιών, θα πρέπει να καθορίζονται και συμφωνούνται μεταξύ των ελληνικών αρχών και της Γαλλίας, σε συντονισμό με την SRSS και τους άλλους εμπλεκόμενους εταίρους στη μεταρρύθμιση. Η απαιτούμενη σημασία θα πρέπει να δοθεί στο συγκεκριμένο θεσμικό καθεστώς της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και τον βαθμό αυτονομίας του.
- Σε επίπεδο έργου, η Γαλλία υποστηρίζει περαιτέρω τις Ελληνικές Αρχές, σε συντονισμό με την SRSS, για τον εντοπισμό και τη διαμόρφωση της σχετικής ειδικότητας. Ανάλογα με τη φύση της συνδρομής που θα παρασχεθεί, θα αποκτηθεί εξειδίκευση, κυρίως από τη Γαλλία και άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τους διεθνείς οργανισμούς, τους δημόσιους οργανισμούς ή / και τον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες . Η βοήθεια αυτή θα πραγματοποιηθεί μέσω μιας βέλτιστης ισορροπίας μεταξύ σεμιναρίων και εργαστηρίων στη Γαλλία ή στην Ελλάδα, και τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αποστολές εμπειρογνωμόνων (με εγκατάσταση ή ταξιδεύοντας σε τακτική βάση στην Αθήνα).
- Οι ελληνικές αρχές, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα οριστικοποιήσουν τις διάφορες διαδικασίες για τη χρηματοδότηση της εν λόγω εμπειρίας.
Την πλήρη δέσμευσή μας να ενισχυθεί το υπάρχον πλαίσιο της συνεργασίας επιβεβαιώνει αυτή η συμφωνία.
Τα επιτεύγματα αυτού του πρωτοκόλλου θα αναφέρονται δύο φορές το χρόνο στις δύο κυβερνήσεις, από δύο ανώτερους δημοσίους υπαλλήλους, που θα οριστούν  αντίστοιχα από την Ελλάδα και τη Γαλλία.
Υπεγράφη στην Αθήνα στις 23 Οκτωβρίου 2015
εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας
Ευκλείδης Τσακαλώτος Ο Υπουργός Οικονομικών
της Ελληνικής Δημοκρατίας
Εκ μέρους της Γαλλικής Δημοκρατίας
Michel Sapin
Ο Υπουργός Οικονομικών και Δημόσιων Λογαριασμών
της Γαλλικής Δημοκρατίας

ΠΗΓΗ:  http://www.reporter.gr/Eidhseis

Πηγή: reporter.gr

Κυβέρνηση μπουφόνων; Του Χρήστου Χωμενίδη.

Του Χρήστου Χωμενίδη

Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για κυβέρνηση μπουφόνων. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τις φωτογραφίες από την επίσκεψη του Φρανσουά Ολάντ. Τον έτοιμο να εκραγεί μελανοχίτωνα Πρόεδρο της Βουλής. Τον κορδωμένο πλην σχεδόν ρακένδυτο Υπουργό της Παιδείας. Τον άλλον, τον προσκεκλημένο στο Προεδρικό Μέγαρο, ο οποίος εν μέσω επίσημου δείπνου φλυαρούσε ανέμελα στο κινητό του... Αρκεί να ακούσει κανείς τις δηλώσεις που εκτοξεύουν σε κάθε ευκαιρία. Πότε αποκαλώντας τον ΦΠΑ στην ιδιωτική παιδεία "πενταροδεκάρες". Πότε τους πρόσφυγες "παραθεριστές". Πότε το δίλεπτο που αφιέρωσε ο Ομπάμα στον Αλέξη Τσίπρα "συζήτηση κορυφής"...

Εκ πρώτης όψεως μοιάζουν με συρφετό ο οποίος δεν έχει ιδέα πού πατάει και πού πηγαίνει. Θυμίζουν τον Γούντυ Άλλεν στην σπαρταριστή ταινία "Small Time Crooks”. Τον μικροαπατεώνα που θησαύρισε κατά τύχην και –το πιο ευτράπελο– εντελώς νόμιμα και ενδυόμενος την γκαρνταρόμπα και τους τρόπους του μεγιστάνα, κατήντησε ρεντίκολο ακόμα και στα μάτια της αφοσιωμένης του γυναίκας. 

Δεν γίνεται όμως να συμβαίνει ακριβώς έτσι. Το βαρύ πυροβολικό του Σύριζα περιλαμβάνει ανθρώπους με πολύ αξιόλογα προσόντα. Και άλλους με βιογραφικά που εμπνέουν σεβασμό. Επιστήμονες που διακρίθηκαν με το σπαθί τους. Διανοούμενους που η σκέψη τους παρουσίαζε –κάποτε τουλάχιστον– ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αγωνιστές της αντιδικτατορικής αντίστασης που δεν είχαν μέχρι πρόσφατα προδώσει την ιστορία τους. Το στελεχιακό δυναμικό της πάλαι ποτέ "Ανανεωτικής Αριστεράς" υπήρξε κατά γενική ομολογία το εκλεκτότερο της χώρας. Και η εφημερίδα "Αυγή", που τόσο συστηματικά σήμερα αυριανίζει, στάθηκε επί δεκαετίες αληθινό σχολείο δημοσιογραφίας.

Τι τους συνέβη; Πως εκείνοι, οι οποίοι δοξάζονταν ως εκλεκτοί τριταγωνιστές της πολιτικής ζωής, γελοιοποιήθηκαν μόλις εκλήθησαν να πρωταγωνιστήσουν; 

Δυό απαντήσεις έχω να προτείνω. Αμφότερες αποκαλύπτουν –πιστεύω– το μέγεθος της τραγωδίας τους.

Τα επαγγελματικά, αφενός, στελέχη ενός αριστερού κόμματος ζουν από τη στιγμή της ένταξής τους –από την εφηβεία τους συνήθως– μέσα σε μια κάψουλα. Κάθε δραστηριότητά τους συνδέεται με τη "συλλογική δουλειά". Ξημεροβραδιάζονται στα γραφεία, τα κεντρικά, της τοπικής ή της επαγγελματικής τους οργάνωσης. Ζυμώνονται αενάως μεταξύ τους. Πριονίζουν τα πριονίδια της μαρξιστικής θεωρίας. Τοποθετούνται εξ αποστάσεως σε ζητήματα της διεθνούς πολιτικής, κάνουν διαλέξεις ο ένας στον άλλον σχετικά με την μετα-Μαοϊκή Κίνα, αναπολούν τον επαναστατικό πυρετό της Λατινικής Αμερικής. Σταδιακά χάνουν κάθε επαφή με την πραγματική, πεζή στα μάτια τους, ζωή. Ακόμα και όταν συνδικαλίζονται ή διατηρούν επιχειρήσεις, η καρδιά τους είναι ισόβια δοσμένη στο όραμα. (Υπ’αυτήν την έννοια, ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν θα άρμοζε –και στη χειρότερη για εκείνον περίπτωση– να καταδικαστεί σαν κοινό λαμόγιο. Αλλά ως επικίνδυνος ζηλωτής...). Ακόμα και οι φιλικές, ακόμα και οι ερωτικές τους σχέσεις γεννιούνται και εξελίσσονται μέσα στο κόμμα. "Να ζήσει η νύφη και ο γαμπρός και στον αγώνα πάντα εμπρός!" φώναζαν κάποτε οι προσκεκλημένοι σε έναν αριστερό γάμο ενώ πετούσαν ρύζια.

Σκεφτείτε αυτούς τους ανθρώπους να συγκρούονται μετωπικά με την αδυσώπητη καθημερινότητα. Να καλούνται να διαχειριστούν φλέγοντα προβλήματα, που η λύση τους δεν ανιχνεύεται –φευ– σε κανένα εγχειρίδιο του Μαρξ, του Γκράμσι ή ακόμα και του Ζίζεκ. Να υποχρεώνονται να λάβουν αποφάσεις, να δώσουν λύσεις. 

Αναγνωρίζοντας το βλάσφημο της παρομοίωσης, θα τους παρομοιάσω με μοναχούς του Αγίου Όρους που ανέλαβαν απ’τη μια μέρα στην άλλη τη διεύθυνση ενός μπουρδέλου. Μιας χαρτοπαικτικής, έστω, λέσχης. 

Δεν είναι ότι οι καλόγεροι απέχουν απ’την αμαρτία. Πιθανόν να συμβαίνει και το αντίθετο. Είναι πως οι δικές τους αμαρτίες ελάχιστη έχουν σχέση με την πορνεία και με τον τζόγο των κοινών θνητών.   

Ένας καλόγερος που προσγειώνεται σε ένα μπουρδέλο, το φρονιμότερο είναι να φύγει τρέχοντας και λιβανίζοντας. Οι καλόγεροι –φευ– του Σύριζα αποφάσισαν να κυβερνήσουν με κάθε ψυχολογικό κόστος. Εφόσον το φωτογενές παιδί, ο Αλέξης, κερδίζει για χατίρι τους τις εκλογές, εκείνοι θα κρατούν γερά, πεισματικά το πηδάλιο. Η λαϊκή, πιστεύουν, ετυμηγορία θα συγχωρεί την κάθε στραβοτιμονιά τους. Το ηθικό πλεονέκτημα, που το’χουν αποκτήσει ύστερα από δεκαετίες νηστείας και προσευχής, θα τους αθωώνει για τους συμβιβασμούς, τις παλινωδίες και τις πιο παιδαριώδεις γκάφες τους.

Μέσα τους όμως τούς τρώει... Οι επώδυνοι συμβιβασμοί, οι άτακτες υποχωρήσεις των τελευταίων μηνών τούς δημιουργούν κρίση ταυτότητας. Όσο γλυκό κι αν είναι το μέλι της εξουσίας, πώς θα αντικρίζουν εκείνοι –οι επαναστάτες– μες στον καθρέφτη το προσκυνημένο είδωλό τους; Πώς θα λογοδοτήσουν στην Ιστορία; Ως υπογράψαντες και εφαρμόσαντες –"αφρίζει–ξαφρίζει"- το τρίτο μνημόνιο;

Η ψυχολογική αντίδραση είναι απολύτως αναμενόμενη. Χάνοντας στην ουσία οι Συριζαίοι, προσκολλώνται στον τύπο. Την υποταγή τους στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς, στην τρόικα, στην ίδια την πραγματικότητα εν τέλει, την υπεραναπληρώνουν με επαναστατική φλυαρία και παιδαριώδεις χειρονομίες. Οπισθοχωρούν τραγουδώντας στις παρελάσεις αντάρτικα. Αρνούμενοι να σταθούν προσοχή κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου. Καίγοντας τις γραβάτες, όπως οι φεμινίστριες έκαιγαν τα σουτιέν τους.

Όσο τα πράγματα θα τους ζορίζουν, τόσο περισσότερο θα φαντάζουν σαν μπουφόνοι. Προετοιμαστείτε να δείτε τον Νίκο Βούτση να αφήνει με τα εναπομείναντα μαλλιά του αλογοουρά.

* Ο κ. Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας

ΠΗΓΗ :  http://www.capital.gr/arthra